De medewerkers van het Meldpunt Vreemdelingendetentie gaan wekelijks op bezoek bij ongedocumenteerden die ons vanuit vreemdelingendetentie bellen. Zo bouwen wij een vertrouwensband op met mensen die wij bijstaan en krijgen wij net wat andere verhalen te horen dan aan de telefoon. Wij kunnen in privé setting met onze contacten spreken, in een kamer die niet afgeluisterd wordt. Wij kunnen zelf bepalen hoelang het gesprek duurt en daardoor praten we soms langer dan een uur met één persoon. Dit is anders dan het reguliere bezoek, waarbij een bewaker meekijkt en -luistert in een grote bezoekzaal en waarbij er vaste bezoekerstijden zijn.

Deze maand gingen wij op bezoek bij meneer M. die diezelfde ochtend een poging tot uitzetting had gehad. De uitzetting was mislukt omdat de piloot weigerde op te stijgen met meneer aan boord en meneer was weer terug in het detentiecentrum. Echter mochten wij hem niet privé spreken zoals wij gewend zijn. Bewakers bleven in de kleine spreekkamer aanwezig en bepaalde dat het gesprek maar van korte duur mocht zijn. De bewaker zei dat dit moest omdat meneer M. agressief was.

Dit was gênant en intimiderend voor meneer M., omdat we over gevoelige gebeurtenissen moesten praten, maar ook over klachten over maatregelen waar de aanwezige bewakers bij betrokken waren. Gelukkig kon het gesprek in het Frans gedaan worden, waardoor er toch enige privacy was. Voor onze medewerker was er geen blijk van enige agressiviteit tijdens het gesprek.

Opvallend was dat enkele dagen later wij weer op bezoek gingen en het bezoek met dezelfde meneer toen wel op normale wijze kon plaatsvinden, zonder bewaking in de spreekkamer.