De laatste tijd horen wij enkele verontrustende verhalen rondom de afgifte van tijdelijke reisdocumenten, oftewel Laissez-passers (LP’s). Het gaat dan vooral om de afgifte van Marokkaanse LP’s. Zo heeft meneer K. te horen gekregen dat er voor hem een Marokkaans LP is, maar mocht hij deze niet inzien. Zijn familie heeft toen contact opgenomen met het consulaat, maar het consulaat gaf aan dat er geen LP was afgeven voor meneer K.

Daarnaast heeft  meneer H.  van de Dienst Terugkeer en Vertrek (DT&V) te horen gekregen dat er een Marokkaans LP voor hem was afgegeven. Toen hij aan de DT&V vroeg om zijn LP in te zien mocht dit in eerste instantie niet. Na aandringen mocht meneer H. alleen het bovenste gedeelte van zijn LP inzien. Hij mocht dus niet zien of de LP was ondertekend of een stempel had.

Ook van mensen afkomstig uit andere landen dan Marokko horen wij verontrustende verhalen rondom LP’s. Zo zegt meneer B. uit Tunesië geen medische hulp meer te ontvangen in het detentiecentrum omdat hij binnenkort zou worden uitgezet. Meneer B. heeft toen bij het consulaat van Tunesië gevraagd of er daadwerkelijk een LP voor hem was afgegeven. Volgens het consulaat was dit niet het geval, maar heeft de DT&V alleen gevraagd of meneer uit Tunesië kwam.

Uit deze verhalen en verhalen van andere bellers blijkt dat de DT&V soms tegen ingeslotenen zegt dat er een LP is, terwijl het consulaat aangeeft dat dit niet het geval is. Bovendien mogen ingeslotenen hun LP niet altijd inzien, zelfs niet wanneer hun advocaat erom vraagt. Wanneer ingeslotenen hun LP wel mogen inzien, mogen ze niet altijd het hele document bekijken. Zo krijgen ze soms alleen een document met een foto te zien waarvan het onduidelijk is of het document ondertekend en dus geldig is.