In maart heeft een van onze bellers ons een brief geschreven over de omstandigheden in Detentiecentrum Rotterdam (DCR). Hij vindt dat iedereen vrijgelaten moet worden, omdat bewakers het coronavirus naar binnen kunnen brengen en het daarom gevaarlijk is dat zij daar binnen zitten. Ook benadrukt hij dat hij het erg zwaar heeft omdat ze zoveel uren per dag op hun cel zitten en maar één uur op de binnenplaats mogen luchten: “they want to shatter your thoughts”.

In het DCR zit naast het centrum voor vreemdelingendetentie ook een Huis van Bewaring. Hier zitten veelal juist mensen met een Nederlands paspoort die hun voorlopige hechtenis ondergaan, in afwachting van een rechtszitting. De schrijver van de brief heeft sterk de indruk dat de personen die op die afdeling ingesloten zijn een betere behandeling krijgen dan de ongedocumenteerde migranten die in DCR hun uitzetting moeten afwachten. Zo schrijft hij dat de ‘criminelen’ in het Huis van Bewaring tijdens de coronacrisis wél naar de sportruimte mochten en dat hun celdeuren een veel groter deel van de dag open staan. Bij navraag zegt DCR overigens dat het niet klopt dat de sportruimte voor deze groep wel open staat. Toch hebben wij dit gerucht van meerdere mensen gehoord. Een groot verschil is wel dat ingeslotenen van het Huis van Bewaring het recht hebben om te werken, waardoor ze dagelijks langer buiten hun cel kunnen zijn dan mensen in vreemdelingendetentie in hetzelfde gebouw.