Het Meldpunt heeft al langere tijd contact met een man uit West Afrika van rond de 30, die we hier Malik noemen. Hij heeft enkele maanden in het Detentiecentrum Rotterdam gezeten en is inmiddels vrijgelaten omdat er geen zicht is op uitzetting naar zijn land van herkomst. Wij hebben Malik tijdens zijn verblijf in het detentiecentrum bijgestaan bij het indienen van een klacht bij de Commissie van Toezicht (CvT) van het detentiecentrum over de schending van zijn luchtrecht.

Malik was schoonmaker in het detentiecentrum. Hierdoor kwam hij op meerdere afdelingen en had hij ook contact met mensen buiten zijn eigen ‘bubbel’. Toen er in de laatste week van januari een corona besmetting werd vastgesteld op één van de afdelingen waar Malik had schoongemaakt, moest hij als enige van zijn eigen afdeling ook extra uren in quarantaine. Dit betekende dat Malik niet meer op de afdeling mocht, terwijl de anderen die mogelijkheid wel hadden 2-3 uur per dag. En dat hij niet meer tegelijkertijd met de anderen naar de luchtplaats mocht. Malik is op de eerste dag van zijn quarantaine naar de luchtkooi van de isolatie-afdeling gebracht om te luchten. Op de tweede en derde dag van de quarantaine heeft hij helemaal niet de mogelijkheid gekregen om te luchten. Samen met ons heeft Malik over deze drie dagen een klacht ingediend bij de Commissie van Toezicht, deze klacht is tijdens een zitting in maart besproken met de commissie en de directie van het detentiecentrum.

De directie van het detentiecentrum gaf als reactie dat het luchten in een luchtkooi geen schending is van het luchtrecht omdat de kooi aan de minimumeisen voldoet. Ook al is deze kooi veel kleiner dan de reguliere luchtplaats en heb je daar volgens Malik veel minder het gevoel dat je buiten in de frisse lucht bent. Ook zegt de directeur tijdens de zitting dat Malik alle drie de dagen de mogelijkheid heeft gekregen om in de luchtkooi te gaan luchten. Dat is niet hoe Malik het zelf heeft ervaren helaas, hij gaf aan dat er twee dagen lang niemand van het personeel bij hem is langsgekomen om hem naar de luchtkooi te begeleiden terwijl hij hier wel meerdere keren om gevraagd heeft. De Commissie ging mee in het verweer van de directie. Zij denken dus dat Malik wel had mogen luchten, als hij hier op de juiste manier om had gevraagd.

Malik kon zelf niet bij de klachtzitting zijn, maar hij was erg teleurgesteld toen hij dit hoorde. Ook voor anderen die een klacht indienen zien we dat het moeilijk te verkroppen is als ze niet geloofd worden. In de meeste van dit soort situaties is de mondelinge weergave van de directeur doorslaggevend en is het bijvoorbeeld niet nodig dat aangetoond wordt dat het personeel voldoende moeite heeft gedaan om een ingeslotene in zijn basisrechten – zoals recht om dagelijks minimaal één uur te luchten – tegemoet te komen. Om dit aan te blijven kaarten blijven wij ingeslotenen toch helpen met het indienen van dit soort klachten.