Afgelopen maand zou er een beklagzitting plaatsvinden voor een van de ongedocumenteerden in Detentiecentrum Rotterdam. De dag voor de zitting heeft meneer echter aan ons medegedeeld niet meer door te willen gaan met deze zitting. Hij was namelijk bang dat de bewakers hem anders zouden gaan behandelen, als gevolg van de zitting.

Meneer had onterecht een disciplinaire straf opgelegd gekregen. Meneer had gevraagd om te veranderen van afdeling in de hoop dat hij zich beter zou gaan voelen op de nieuwe afdeling. Dit werd echter geweigerd. Hij heeft de weigering zonder tegenstribbelen geaccepteerd, maar werd alsnog in isolatie geplaatst. De reden hiervoor was dat hij een meerpersoonscel had geweigerd. Dit is onterecht, want meneer had geen probleem met het feit dat hij een cel deelde. Naar aanleiding van de straf  heeft hij een week in een isoleercel moeten verblijven. Het Meldpunt heeft samen met de ingeslotene een klacht opgesteld en ingediend. De beklagzitting om deze klacht te behandelen zou afgelopen maand plaats hebben gevonden. Meneer trok echter zijn klacht in. Uiteindelijk is deze zitting dus niet doorgegaan.

Helaas is dit iets wat we vaker horen van ingeslotenen. Ze zijn bang dat bijvoorbeeld hun zakgeld wordt ingehouden of dat bewakers hen anders zouden benadelen, omdat ze een klacht indienen. Waar deze angst vandaan komt, is niet duidelijk. Het is wel zorgelijk dat angst voor represailles een reden is voor ingeslotenen om geen klachten meer in te dienen. Zelfs wanneer wij met ingeslotenen het gesprek aangaan en uitleggen dat ze echt niet gestraft (horen te) worden wanneer zij een klacht indienen, merken we dat hun angst alsnog de overhand neemt. Tot op heden hebben wij echter niet vernomen dat het indienen van klachten een nadelige invloed heeft op de behandeling van ingeslotenen.