In mei schreven wij over een ingeslotene die zich niet voldoende geholpen voelde toen hij in de nacht in paniek raakte, weinig adem kreeg en op hulp vroeg via de intercom. Hij heeft toen, ondanks dat hij en zijn celgenoot meerdere keren de bewakers hebben geroepen omdat hij zich zo slecht voelde, twee uur moeten wachten totdat er hulp arriveerde. Intussen viel hij flauw en toen ze uiteindelijk langs kwamen troffen ze hem op de grond aan. Zijn celgenoot vertelde de bewakers dat hij zojuist had moeten overgeven en moeite had met ademen. Toch werd geen arts ingeschakeld.
Het Meldpunt heeft samen met deze man een klacht ingediend bij de Commissie van Toezicht (CvT). In die klacht leggen we uit dat hij zich aan zijn lot overgelaten voelde omdat hij niet de medische aandacht heeft gekregen heeft die hij op dat moment echt nodig had. Tijdens de zitting bleek dat de directeur niet goed op de hoogte was van hoe het precies was gegaan en wat de tijd was tussen de eerste oproep en het moment dat een medewerker polshoogte ging nemen in de cel. Wel was hij het ermee eens dat het detentiepersoneel van de afdeling de spoedarts had moeten bellen voor overleg. De spoedarts is een huisarts die ‘s nachts bereikbaar is voor noodgevallen en die langs kan komen als dat nodig lijkt te zijn. Dit vond de commissie ook, en de klacht is dan ook al tijdens de zitting op dit punt gegrond verklaard.
De jongeman (begin 20) waar het om gaat is inmiddels vrij maar heeft vanwege zijn tijd in het detentiecentrum nog steeds psychische klachten, waaronder paniekaanvallen. Hij herbeleefd dan dit moment ‘s nachts in zijn cel, waarin hij zich heel eenzaam heeft gevoeld en aan zijn lot overgelaten. Hij heeft daar psychische hulp voor moeten zoeken. Hij was blij dat de directie erkent dat er dingen niet goed zijn gegaan maar vanwege de gevolgen die dit nog steeds voor hem heeft vond hij de tegemoetkoming van €15 die de commissie toekende veel te weinig. Helaas liggen de standaard tegemoetkomingen erg laag en worden hogere bedragen nauwelijks gegeven, is onze ervaring.