In de decembereditie van het Journaal Vreemdelingenrecht verscheen ook een artikel over de rechtspositie van personen in vreemdelingenbewaring, met de titel: ‘Is de Nederlandse vreemdelingenbewaring een gang naar het Straatsburgse Hof waard?’, geschreven door onze collega Eline van Asch. Daarin concludeert zij dat de rechtspositie op de nodige punten tekortschiet en – anders dan de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid opnieuw schrijft in november – het beginsel van minimale beperkingen onvoldoende wordt gewaarborgd. 

Er worden een aantal belangrijke pijnpunten besproken, waar het Meldpunt Vreemdelingendetentie al jaren aandacht voor vraagt. Onder meer wordt gewezen op de toepassing van vergaande en soms disproportionele controlemaatregelen (visitatie), dwangmiddelen (handboeien tijdens het vervoer), en ordemaatregelen en disciplinaire straffen (isolatie), in combinatie met een (te) beperkte dagbesteding. Arbeid en onderwijs zijn zoals bekend uitgesloten voor deze groep. Deze detentieomstandigheden worden beschouwd in het licht van artikel 3 EVRM en de daaruit voorgekomen normering van het CPT en de European Prison Rules. Op basis van het uitgevoerde onderzoek is nog niet eenduidig te zeggen of de Nederlandse vreemdelingenbewaring de toets aan artikel 3 EVRM doorstaat. Maar in het artikel wordt nadrukkelijk de deur opengehouden voor een gang naar het Europees Hof voor de Rechten van de Mens.

Het artikel is alleen toegankelijk voor abonnees, en onder meer te raadplegen op SDU OpMaat.