Reactie van het Meldpunt Vreemdelingendetentie en Dokters van de Wereld op de reactie van het ministerie van Justitie en Veiligheid op “Asielzoeker Saied Al-Karim zat ruim een jaar vast in een detentiecentrum op Schiphol”, NRC 22-04-2020.

Het verhaal van Saied Al-Karim waarover het NRC schreef op 22 april  is inderdaad uitzonderlijk. Niet eerder publiceerde iemand in boekvorm zijn ervaringen in vreemdelingendetentie.

De ervaringen die hij beschrijft, zijn helaas minder uitzonderlijk. Dit in tegenstelling tot wat het ministerie zegt, die zijn verhaal afdoet als fantasie. Zijn detentieduur was extreem lang, maar hij is niet de enige. In 2018 verbleven 110 mensen langer dan 6 maanden in vreemdelingendetentie. Op Schiphol kan de detentie maximaal 4 weken duren, maar kan worden voortgezet in Detentiecentrum Rotterdam tot maximaal 1,5 jaar.

Vreemdelingendetentie is geen strafmaatregel, het geldt enkel ter afwachting van eventuele uitzetting. Daardoor is het onzeker hoe lang de detentieperiode duurt en wat er daarna gebeurt. Mensen die ons bellen vanuit vreemdelingendetentie vertellen dat dit bijzonder zwaar is. Hoewel vreemdelingendetentie volgens mensenrechtenstandaarden niet in gevangenisachtige omstandigheden zou mogen plaatsvinden, gebeurt dit wel. Voor velen is het geboeide ziekenhuisbezoek vernederend en sommigen zien er om die reden van af. Klagen over de omstandigheden blijkt bijzonder ingewikkeld en levert bovendien nauwelijks resultaat op. De ontreddering als de celdeur op slot gaat zoals geïllustreerd in Alle dagen ui, is helaas dagelijkse kost.

Revijara Oosterhuis, Meldpunt Vreemdelingendetentie en Gerrianne Smits, Dokters van de Wereld.

Bekijk hier de eerste pagina’s van ‘Alle dagen ui’: