Meneer B heeft de afgelopen 19 jaar in Nederland gewoond. Vanaf februari zat hij ingesloten in Detentiecentrum Rotterdam (DCR) en hebben wij vanuit het Meldpunt regelmatig contact met hem gehad. Op maandag 28 september hoort meneer dat hij twee dagen later (op 30 september) uitgezet zal worden naar Niger, zijn herkomstland. Hij meldt dit aan zijn advocaat; op deze zelfde dag wordt zijn verzoek tot vrijlating uit DCR namelijk ook behandeld door de rechtbank. Toch is meneer uitgezet, hieronder zijn verhaal. Hij hoopt wanneer dit mogelijk is weer terug te keren naar Nederland, naar zijn vrouw en naar zijn twee dochters.

Op 30 september wordt meneer B door drie personen, geboeid, in een bus naar Schiphol gereden. Hier tonen zij dat ze een laissez-passer hebben geregeld waarmee hij toegelaten zal worden tot Niger. Op dat moment gaat meneer in verzet en wordt hij door een stuk of vier mensen tegen de grond gewerkt en geboeid. Een medewerker van de Koninklijke Marechaussee (KMar) gebruikt ook zijn voet om meneer op de grond te krijgen. Op een later moment tijdens de reis biedt hij hier zijn excuses voor aan.

Meneer wordt naar een klein vliegtuig gereden waarin alleen hij, samen met drie KMar-medewerkers naar Parijs vliegt. Er vonden die dag geen reguliere vluchten plaats naar Parijs. Zonder dit gecharterde vliegtuig had de uitzetting waarschijnlijk niet plaats kunnen vinden. Aangekomen in Parijs draagt hij nog steeds boeien omdat de KMar bang is dat hij zal vluchten. Tijdens de reis door het vliegveld naar de tweede vlucht is ook de Franse politie aanwezig, en ook tijdens deze reis is hij geboeid. Dit was erg beschamend voor hem, hij is bang dat andere reizigers hem voor een gevaarlijke crimineel hebben aangezien.

Voorafgaand aan zijn vlucht met Air France spreekt hij een medewerker van de vliegtuigmaatschappij. Deze vertelt hem dat er veel moeite is gedaan hem mee te krijgen op deze vlucht. Het is namelijk verplicht een corona-test te doen; alleen met een negatieve uitslag mag gevlogen worden. Meneer had deze test geweigerd, maar er waren blijkbaar vele telefoontjes naar de vliegmaatschappij gepleegd om zeker te weten dat hij mee zou kunnen met deze vlucht.

Tijdens de tweede vlucht mogen de boeien af en stapt hij als eerste het vliegtuig in. De KMar medewerkers dragen geen uniform en kletsen wat met hem. In Niger aangekomen wordt hij naar de politie gebracht die alles controleren en wat papierwerk voor hem regelen. Ook hier wordt hem gevraagd een coronatest te doen. Meneer accepteert dit, maar heeft geen geld om deze te betalen, dus zijn het de medewerkers van de KMar die dit bedrag betalen.

Achteraf hoort meneer dat de rechter besloten heeft dat hij moest worden vrijgelaten. Op 30 november zou deze vrijlating in gang gezet worden. Als hij niet was uitgezet, dan was hij dus weer op vrije voeten geweest, in Nederland.